Bywa, że diabeł jest bardzo uprzejmy w obejściu.

Dusza katolicka gorliwa uwzględni i (o ile możności) zarezerwuje w swoim kalendarzu trzy dni w miesiącu, które – chociaż nie są nakazane przez Kościół – są zwyczajem ważnym, przynoszącym chwałę Bogu i wielce pożytecznym dla duszy: pierwszy czwartek miesiąca, pierwszy piątek miesiąca i pierwszą sobotę miesiąca.
W pierwszy czwartek miesiąca dziękujemy Panu Bogu za dar Najświętszego Sakramentu i Sakramentu Kapłaństwa oraz modlimy się o nowe święte powołania kapłańskie.
W pierwszy piątek miesiąca wynagradzamy (ekspiacja) Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.
W pierwszą sobotę miesiąca wynagradzamy (ekspiacja) Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny.
Dusza katolicka gorliwa chętnie przybiegnie w tych dniach na Mszę Świętą w rycie rzymskim, odprawi dobrą spowiedź, czystym sercem przyjmie Komunię Świętą i pobożnie odmówi Różaniec.

Zawsze – a szczególnie w czasie trwającego już kilkadziesiąt lat powszechnego odstępstwa i zamętu w sprawach religijnych – należy z najwyższą starannością dbać o najważniejszą sprawę ze wszystkich ważnych spraw naszego życia: o zbawienie swojej duszy!
Fundamentem niech będzie sakramentalne pojednanie z Panem Bogiem przez dobrze przygotowaną i dobrze odprawianą spowiedź – Sakrament Pokuty.
Dobrze uczynimy, jeśli – w trosce o zbawienie swojej duszy – uwzględnimy dwa proste wskazania:

– Spowiadajmy się co miesiąc oraz jak najszybciej, gdybyśmy mieli nieszczęście popełnić grzech ciężki.
– Zwracajmy uwagę na wybór spowiednika. Spowiadajmy się u ważnie wyświęconego katolickiego kapłana nieskazitelnej katolickiej ortodoksji doktrynalnej, sprawującego wyłącznie kult katolicki, nawet jeśli trzeba dojechać 100 kilometrów albo więcej.

Nie lekceważmy sprawy spowiedzi!

„Za Chrystusa więc poselstwo sprawujemy, jakby Bóg napominał przez nas. Prosimy za Chrystusa: pojednajcie się z Bogiem” (2 Kor 5, 20).

Jeżeli rodzice poważnie traktują powołanie swojego syna do kapłaństwa, będą go wspierać po katolicku – począwszy od tego, że wyrzucą grzech śmiertelny ze swego małżeństwa i ze swego domu, i będą się pilnie troszczyć o życie w łasce uświęcającej.

Św. Róża z Limy wiele wycierpiała od swojej matki, która chciała ją odwieść od drogi świętości. Jako dziecko urządziła sobie w ogrodzie zakątek, gdzie śpiewała, modliła się i medytowała. Powstało w rodzinie porzekadło: „Kto chce znaleźć Różę, musi pójść do ogrodu!”.

Auríga virtútum – woźnica cnót.

Określenie odnosi się do cnoty roztropności, która ma rolę naczelną i koordynującą wszystkie inne cnoty moralne.

Czym jest roztropność?
Roztropność to cnota, która kieruje wszystkie działania w kierunku ich godziwych celów i poszukuje właściwych środków, aby działanie mogło dojść do dobrego skutku pod każdym względem i podobało się Bogu.
Katechizm Katolicki Św. Piusa X

Co oznacza słowo «skrucha»?
Słowo «skrucha» oznacza starcie albo rozbicie na kawałki, na przykład gdy kamień jest rozbijany młotem i rozcierany w pył.
Katechizm Katolicki Św. Piusa X

Quis ut Deus?
Któż jak Bóg?

1. Anioł Pański. W niedziele, punktualnie o godz. 12.00 – przed Mszą Świętą – odmawiamy modlitwę Anioł Pański – w języku Kościoła Katolickiego. Modlitwę prowadzą mężczyźni. Najpierw na klęcząco czynimy znak Krzyża, następnie wstajemy i wspólnie odmawiamy modlitwę Anioł Pański, po której nie czynimy znaku Krzyża, lecz w ciszy oczekujemy na rozpoczęcie Mszy Świętej.
Dokładnie wyuczmy się łacińskich tekstów modlitwy, zwracając pilnie uwagę na poprawne akcenty! – więcej

2. Spowiedź. Na drzwiach konfesjonału jest umieszczony napis ze słowami pierwszego prawowitego Papieża – Św. Piotra Apostoła: „Pokutujcie, i nawróćcie się, aby zgładzone były grzechy wasze” (Dz 3, 19). Dobrze się składa, że oko nasze napotyka ten zbawienny napis od razu, kiedy wchodzimy do oratorium. W pomieszczeniu, w którym znajduje się konfesjonał, jest umieszczony Krzyż oraz wizerunek Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych i Św. Jana Marii Vianneya, świętego proboszcza z Ars, gorliwego spowiednika. Te ważne elementy niech pomagają nam w dobrym przygotowaniu i dobrym odprawianiu każdej spowiedzi.
Kiedy się spowiadamy, dobrze będzie – dla zachowania dyskrecji – drzwi konfesjonału zamknąć. Natomiast po skończonej spowiedzi, gdy wychodzimy z konfesjonału, zostawiajmy za sobą drzwi uchylone, aby były dla innych penitentów znakiem, że spowiednik oczekuje.
Korzystajmy także z pouczającej tradycyjnej lektury katolickiej dotyczącej Sakramentu Pokuty. W naszej kruchcie strategicznej są dostępne książki i broszura o spowiedzi. Czytajmy z uwagą!
Okazja do spowiedzi jest codziennie po Mszy Świętej – po słówku salezjańskim. Oprócz tego – już od jutra, 31 sierpnia 2022 – będzie okazja do spowiedzi u innego spowiednika: raz w miesiącu, zawsze w środę przed pierwszą sobotą miesiąca – od godz. 18.30.
Spowiadał będzie Ks. Dariusz Kowalczyk SDB. Ks. Dariusz jest jednym z katolickich kapłanów, którzy wobec Boga podjęli decyzję odprawiania Mszy Świętej w rycie rzymskim – wyłącznie, dożywotnio i nieodwołalnie. Jest też jednym z trzech kapłanów, którzy 16 maja br. przyjęli z rąk Bp. Richarda Williamsona święcenia kapłańskie sub conditione w tradycyjnym rycie. Panu Bogu dziękujmy za dar drugiego spowiednika w naszym duszpasterstwie i wypraszajmy Ks. Dariuszowi potrzebne łaski do owocnej służby kapłańskiej.

3. Intencje mszalne. Jeśli zamawiamy Msze Święte w danej intencji, dołóżmy starań – o ile nie przeszkodzą nam poważne obiektywne powody – aby na zamówioną Mszę Świętą przybyć i modlić się gorliwie, w łączności z kapłanem, w tejże intencji.

Quis ut Deus?

Dusza – nie tylko kapłańska, każda! – powinna oddać się Panu Bogu całkowicie i bez zastrzeżeń – z pełnym zaufaniem, że wszystkie sprawy Pan Bóg poprowadzi najlepiej, najkorzystniej dla jej dobra, dla jej zbawienia.
Wyrażą to słowa modlitwy najprostsze:

Panie Boże, oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń. Racz działać we mnie i przeze mnie według Twojej najświętszej Woli. Amen.