W tym roku – Roku Pańskim 2020 – świętując Boże Ciało, zwróciliśmy uwagę na kwestię czasu poświęcanego Panu Jezusowi obecnemu w Najświętszym Sakramencie.
Konkretyzując:

– czas poświęcany Panu Jezusowi w Najświętszym Sakramencie na modlitwę po Komunii Świętej,
– czas poświęcany Panu Jezusowi w Najświętszym Sakramencie na modlitwę po zakończeniu Mszy Świętej,
– czas poświęcany Panu Jezusowi w Najświętszym Sakramencie przez udział we Mszy Świętej w rycie rzymskim w dni powszednie.

Po kilku tygodniach czyńmy sobie rachunek sumienia:

– Czy moja modlitwa po Komunii Świętej jest lepsza, dłuższa, bardziej skupiona, serdeczna i ufna?
– Czy moja modlitwa po zakończeniu Mszy Świętej jest dłuższa, lepsza, regularna? Czy nie wybiegam z kościoła od razu, skoro tylko Msza Święta się zakończy?
– Czy poświęcam czas Panu Jezusowi, chętnie przybiegając na Mszę Świętą w rycie rzymskim w dni powszednie?

Za zaniedbania i zapóźnienia przepraszajmy Pana Jezusa ze skruchą. Czyńmy mocne postanowienie poprawy i wprowadzajmy je w czyn!
Dzisiaj przypomnijmy drugą z wyżej wspomnianych kwestii: czas dla Pana Jezusa po zakończeniu Mszy Świętej. Wysłuchajmy z uwagą!

Wynagradzajmy (ekspiacja) Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny!
Praktykujmy 5 pierwszych sobót – wyłącznie w powiązaniu z katolicką Mszą Świętą w rycie rzymskim. – więcej

5 warunków niezbędnych! – więcej

Skromność jest ozdobą domu katolickiego. – więcej

W maryjną sobotę dusza powinna być piękna. Wolna od grzechu. Napełniona łaską. Czysta.

Świat dziwnieje.

„W fundamentalnym dla człowieka stosunku do Boga nie ma nic ważniejszego niż czystość i integralność Wiary. Poprzez Wiarę uznajemy z całkowitą pewnością prawdy, które przekraczają nasze możliwości intelektualne, jedynie ze względu na Boga, który nam je objawił. W ten sposób okazujemy respekt wobec niewysłowionej transcendencji Boga i uznajemy swoją zależność wobec Niego, gdyż On jest naszym Stwórcą i Najwyższym Panem. Herezja sprzeciwia się wierze dokładnie dlatego, że podważa ów najwyższy autorytet Boga. Heretyk sam siebie uznaje kompetentnym do podejmowania sądów w dziedzinie objawionych prawd, odrzucając te, które wydają się niezrozumiałe lub sprzeczne z naukowym wnioskowaniem. W ten sposób sam czyni się sędzią Bożej myśli. Powtarza rebelię Lucyfera, który pragnął zrównać się z Bogiem, samemu decydując co jest prawdą, a co fałszem” (Abp Antônio de Castro Mayer).

Niedziela blisko! – więcej

Trzeba przypominać! – więcej

Czasem mamy jakiś pomysł i chcemy, aby Pan Bóg postawił pod nim pieczątkę. Ale czy pomysł jest Boży? Czy Bogu podobać się może?