W każdy piątek nasze oratorium jest otwarte jeszcze przynajmniej pół godziny po Różańcu, aby dać wiernym możliwość odprawienia prywatnie Drogi Krzyżowej.
Wielu Świętych uświęciło się, rozważając z pokorą, czcią i miłością tajemnice Męki Pańskiej.
„Błogosławiony Albert Wielki, nauczyciel świętego Tomasza, dowiedział się w objawieniu, iż zwykłe wspomnienie albo rozważanie Męki Jezusa Chrystusa jest dla chrześcijanina bardziej zasługujące na uznanie niż poszczenie o chlebie i wodzie w każdy piątek roku albo biczowanie się dyscypliną aż do krwi co tydzień czy codzienne odmawianie psalmów. Jaka jest przeto z kolei zasługa Różańca, który upamiętnia życie i Mękę naszego Pana?” (Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, Przedziwny sekret Różańca świętego).
Przybywajmy gorliwie w każdy piątek, aby nabożnie wziąć udział w Najświętszej Ofierze Mszy Świętej, odprawić Drogę Krzyżową oraz rozważać tajemnice Męki Pańskiej, odmawiając drugą część Różańca – tajemnice bolesne – aby rozpalać w sercu miłość do Zbawiciela cierpiącego, i aby podczas tych rozważań dojrzewały w naszej duszy mocne decyzje zerwania z grzechem i wytrwania na drodze łaski i prawdy, dobra i cnoty!
