Odniesienie duszy do Boga to nie jakaś bliżej nieokreślona relacja.
Odniesienie duszy do Boga to cnoty teologiczne (cnoty teologalne, cnoty Boskie), a więc te, które bezpośrednio dotyczą związku duszy z Bogiem. Są to wiara, nadzieja i miłość. Cnoty te otrzymaliśmy w zalążku na Chrzcie Świętym. Rozwijajmy je przez praktykę naszego życia. I często – codziennie – wznośmy nasz umysł do Boga, ponawiając akty cnót Boskich:
Akt wiary
Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
w Trójcy jedyny, prawdziwy;
wierzę, w coś objawił Boże,
Twe słowo mylić nie może.
Akt nadziei
Ufam Tobie, boś Ty wierny,
wszechmocny i miłosierny,
dasz mi grzechów odpuszczenie,
łaskę i wieczne zbawienie.
Akt miłości
Boże, choć Cię nie pojmuję,
jednak nad wszystko miłuję,
nad wszystko, co jest stworzone,
boś Ty dobro nieskończone.
A jako samego siebie,
wszystkich miłuję dla Ciebie.
