Miłość prowadzi do takiej praktyki. – więcej

Post jest zbawiennie ustanowiony dla zdrowia duszy i ciała (zob. Oratio z soboty po Popielcu). Pośćmy gorliwie!

„Nie każde bowiem pragnienie, choćby się wydawało dobre i prawe, pochodzi od Ducha Świętego.
Trudno jest rozstrzygnąć z całą pewnością, czy cię duch dobry czy zły przynagla, czy też osobista skłonność, abyś pragnął tego czy tamtego.
Wielu się w końcu zachwiało, chociaż z początku myśleli, że kieruje nimi duch dobry” (Tomasz a Kempis, O naśladowaniu Chrystusa).

Dusza kochająca Pana Jezusa biegnie gorliwie do kościoła! Nawet jeśli droga trudna i daleka.
W dni powszednie chętnie bierze udział we Mszy Świętej w rycie rzymskim.
W piątki przybiega na Drogę Krzyżową.
W niedzielę – na Gorzkie Żale.
Dusza kochająca Pana Jezusa, która biegnie gorliwie do kościoła, nie zasłuży na wyrzut Pana Jezusa: „Tak to nie mogliście jednej godziny czuwać ze Mną?” (Mt 26, 40).

Droga Krzyżowa – w piątki po Mszy Świętej.
Gorzkie Żale – w niedziele po Mszy Świętej.

Jejúnium – post
Abstinéntia – wstrzemięźliwość
Eleemósina – jałmużna
Flagellátio – biczowanie

W tygodniu, w środę, piątek i sobotę, obchodzimy Suche Dni. – więcej

Słowa kapłana, który pozostał wierny Mszy Świętej w rycie rzymskim, pouczają, wzruszają, mobilizują do wierności! – więcej

Opiekuna Świętej Rodziny czcimy codziennie, odmawiając Litanię do Św. Józefa oraz Modlitwę do Św. Józefa po Różańcu.
Już za kilka dni rozpoczniemy marzec. Pięknym i owocnym zwyczajem jest poświęcenie miesiąca marca Św. Józefowi.
Ta skromna książeczka (reprint) będzie nam pomocą, podając nam stosowne treści na każdy dzień. Dostępna będzie wkrótce w kruchcie.

Ktoś, gdzieś, coś zacznie, a inni to podchwycą i multiplikują. Są mody i mody. Od kilku przynajmniej lat rozpanoszyła się w Polsce moda mówienia: „Jeszcze raz”. Tego określenia używa się, gdy ktoś nie dosłyszał bądź nie zrozumiał czyjejś wypowiedzi i w ten sposób „prosi” o powtórzenie.
Trzeba powiedzieć wprost: ta forma jest prostacka i niegrzeczna, zwłaszcza gdy stosują ją osoby młodsze w stosunku do starszych bądź godniejszych. Jeśli się ktoś tej formy nauczył, dobrze uczyni, jeśli się jej oduczy.
Zamiast powyższego sformułowania, można powiedzieć na przykład: „Czy mogłaby Pani powtórzyć?”, „Czy mógłby Ksiądz powtórzyć?”, „Przepraszam, nie dosłyszałem”, „Przepraszam, nie zrozumiałem” itp.
Nasz język ojczysty zawiera wiele możliwości stosownego odniesienia się do naszych bliźnich. W mowie i w piśmie.