Kapłan, przyjmując ofiarę (stypendium mszalne), zaciąga ścisły obowiązek (pod grzechem ciężkim) odprawienia Mszy Świętej, i to dokładnie w tej intencji, o którą prosi osoba zamawiająca (ofiarodawca).
“Kapłan przyjmując stypendium mszalne obowiązany jest na mocy sprawiedliwości do odprawienia Mszy i aplikacji jej owoców w myśl intencji ofiarodawcy, z którym zawarł niejako kontrakt czy pakt (quasi-contractus – contractus virtualis), mocą którego ofiarodawca daje ofiarę na utrzymanie kapłana, aby ten ze swej strony udzielił mu dóbr duchowych płynących ze Mszy św. Przyjmując stypendium, tym samym (nawet tacite) wyraża swą akceptację. Również i ofiarodawca obowiązany jest na mocy sprawiedliwości zamiennej do udzielenia ofiary, którą dać obiecał na Mszę św. celebransowi (…).
Z a s a d a. Przyjąwszy formalnie jakiekolwiek stypendium zaciąga się ścisły obowiązek sub gravi aplikowania Mszy św. w myśl intencji ofiarodawcy, choćby tego rodzaju stypendium, samo przez się nie stanowiło materii poważnej” (Ks. dr S. Huet, Eucharystia. Traktat teologiczno-moralny).