„Czcigodni Bracia, chociaż tak liczne i wielkie grożą nam niebezpieczeństwa i gorszych jeszcze lękamy się w przyszłości, nie powinniśmy upadać na duchu, ani porzucać nadziei i ufności, na Bogu jedynie opartej. Ten, który (…) stworzył ludy i narody, niewątpliwie nie opuści tych, których drogą Krwią swoją odkupił; nie opuści Kościoła swojego. Musimy jednak, jak to podnieśliśmy już na początku, udać się jako do możnej Orędowniczki i Patronki, do Najświętszej Maryi Panny; albowiem wedle słów św. Bernarda «taka jest wola (Boga), że przez Maryję wszystko otrzymać możemy». Pośród różnych i bardzo pożytecznych nabożeństw do Matki Bożej, wedle ogólnego przeświadczenia wiernych, pierwsze i naczelne miejsce zajmuje Różaniec”.
(Pius XI, encyklika Ingravescéntibus malis – O Różańcu świętym)
