Antyfony „O”, tzw. „Wielkie Antyfony”, oparte na słowach Pisma Świętego, śpiewane przy nieszporach w dniach poprzedzających Boże Narodzenie – od 17 grudnia – są płomiennym wołaniem o przyjście Zbawiciela, a zarazem określają Jego przymioty. Są one bodaj najsilniejszym wyrazem tęsknoty adwentowej za Zbawicielem. Można posłużyć się nimi podczas nowenny przed Bożym Narodzeniem i w osobistych modlitwach.
Pierwsze litery tych antyfon, czytane od ostatniej do pierwszej (pomijając „O”), tworzą zawołanie: „ero cras” – jutro przybędę. – więcej
20 grudnia – IV antyfona „O Clavis”
O Clavis David, * et sceptrum domus Israël; qui áperis, et nemo claudit; claudis, et nemo áperit: veni, et éduc vinctum de domo cárceris, sedéntem in ténebris, et umbra mortis.
O Kluczu Dawida i Berło domu Izraela, który otwierasz, a nikt nie może zamknąć, zamykasz, a nikt nie zdoła otworzyć, przyjdź i wyprowadź z więzienia jeńca siedzącego w ciemnościach i w cieniu śmierci.
