W powyższym kazaniu na stronie 3, w pierwszym akapicie jest wzmianka o Kanonie 13. Brzmi on następująco:
Sobór Trydencki, Sesja 7, 3 marca 1547, Dekret o sakramentach, Kanony o sakramentach w ogólności, Kanon 13
Si quis dixerit, receptos et approbatos Ecclesiæ Catholicæ ritus, in solemni Sacramentorum administratione adhiberi consuetos, aut contemni, aut sine peccato a ministris pro libito omitti, aut in novos alios per quemcumque Ecclesiarum Pastorem mutari posse: anathema sit.
Gdyby ktoś mówił, że przyjęte i uznane obrzędy Kościoła Katolickiego, zwyczajowo stosowane przy uroczystym udzielaniu Sakramentów, mogą być lekceważone lub dowolnie i bez grzechu pomijane, lub zmieniane na inne nowe przez któregokolwiek Pasterza Kościołów – niech będzie wyklęty.
Kanon ma charakter doktrynalny, a nie czysto dyscyplinarny. Rzeczową analizę tego zagadnienia podaje m.in. Michał Rzepka w artykule Kanon 13 Sesji VII Soboru Trydenckiego, konstytucja Quo primum a zakres zmian w liturgii. Artykuł został opublikowany w 1 numerze czasopisma „Goniec Tradycji” (s. 6-11). Czasopismo oraz powyżej wspomniane kazanie możemy otrzymać, kontaktując się z Wydawcą, którym jest Prywatne Katolickie Stowarzyszenie Wiernych Tradycji Łacińskiej im. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus – kontakt i zamówienia tutaj
Dzięki uprzejmości Wydawcy,
udostępniamy wersję artykułu do pobrania:
M. Rzepka, Kanon 13…pdf
