„Chrystus. Słuchaj, synu, słów moich, słów słodkich i przewyższających wszelką mądrość filozofów i uczonych tego świata.
Słowa moje są duchem i życiem (J 6, 64) i nie należy ich mierzyć ludzkim rozumem.
Nie wolno ich naginać do próżnego upodobania, ale słuchać w milczeniu i przyjmować pokornie i z miłością” (Tomasz a Kempis, O naśladowaniu Chrystusa).