Najważniejsza troska: Dbajmy o zbawienie swojej duszy!

Życie doczesne jest wielkim dobrem. Życie wieczne jest ważniejsze.
Gdybyśmy popełnili grzech ciężki, nawet jednego dnia nie zwlekajmy ze spowiedzią.
Kto umiera w grzechu ciężkim – bez żalu i pragnienia spowiedzi – idzie na wieczne potępienie, do piekła.
Z wielką starannością zabiegajmy o to, aby dusza nasza była stale w stanie łaski uświęcającej!